Blog 5, ons IMS
Daar zijn we dan, bijna klaar met ons en het eerste jaar IMS. Een jaar van uitproberen, bijwonen, ontdekken en onderzoeken. Vooral over de uitspraak was pas laat consensus. Moesten we voor de Engelse ‘Aj em es’ gaan of toch voor de Nederlandse ‘ie’? Dat laatste is het denk ik geworden, meer omdat de afkorting een Nederlandse uitspelling kent dan om een andere reden. Was dat eenmaal duidelijk, konden de vertegenwoordigers en wij aan de gang. Vergaderen bleek zo moeilijk niet, vergadertijd en locatie wel. Utrecht konden de meeste mensen gelukkig vinden en anders draineerde menig trein uiteindelijk uit ellende wel op centraal. Het vervolg bleek ingewikkelder, want was de VV nu in Vergadercentrum Utrecht, bij Medoc of toch wéér ergens anders? En sta ik hier nu heel alleen op vrijdagavond omdat de vergadering morgen blijkt? Of is iedereen al binnen en reeds begonnen met verhit discussiëren over de logistiek rondom de volgende VV? Met name Medoc zijn we dankbaar voor de duidelijkheid die we konden verschaffen na de openstelling van hun huiselijke zolder. Design op formaat. Zelfs voor notoir gefêteerde vertegenwoordigers was het de vraag of bepaalde meubelen wel dienden om op te zitten. En er is tot onze opluchting niet gespeeld met de sabel in de gang. Die is immers voor het aftoppen van dure flessen met alcoholische inhoud en dat is enkel voorbehouden aan de hofridders van het bedrijf zelf. Genoeg sluikreclame. LMSO en LOCA zijn nog niet vergeten, het nieuwe bestuur zal daar ook zijn best voor doen. Nalatenschap moet verankerd worden in de IMS routine, vertegenwoordigers die beide organen nog hebben meegemaakt gekoesterd ter behoud van inhoud. Strijd tussen master en bachelor zal altijd in het voordeel van eerstgenoemde beslecht worden, dus die moet niet worden gevoerd en de balans bewaakt. Mooie taken om mee te geven aan de nieuwe bestuursleden die al (bij ons) bekend zijn! Het was een mooi en bijna afgesloten jaar, IMS: Intiem Mondig en Samen. Groet!
Comments are closed